ทักษะในการเล่นวอลเล่ย์บอล

ทักษะในการเล่นวอลเล่ย์บอล

ทักษะในการเล่นวอลเล่ย์บอล

การเล่นกีฬาวอลเลย์บอลมีทักษะส่วนบุคคลพื้นฐานที่จำเป็นต้องใช้สำหรับการเล่นหลายประเภท ซึ่งผู้เริ่มเล่นวอลเลย์บอลจำเป็นต้องเริ่มฝึกในพื้นฐานเหล่านี้ สำหรับในตอนนี้จะได้นำเสนอทักษะต่างๆ ที่จำเป็นสำหรับการเล่นวอลเลย์บอลในภาพรวมทุกทักษะ เพื่อที่จะได้ทราบว่าแต่ละทักษะมีวิธีการและความสำคัญอย่างไร

รูปแบบทักษะพื้นฐาน ซึ่งทักษะทั้งหมดจำเป็นต้องใช้ในการแข่งขัน ในการฝึกนอกจากผู้เล่นจะสามารถปฏิบัติทักษะพื้นฐานทั้งหมดได้แล้วยังต้องสามารถเชื่อมโยงการเล่นในแต่ละทักษะได้ด้วย สำหรับการเล่นเป็นทีมนั้นหากผู้เล่นไม่มีความชำนาญในแต่ละทักษะพื้นฐานที่เกี่ยวกับการเล่นวอลเลย์บอลก็จะทำให้การเล่นเป็นทีมทำได้ยาก

ทักษะที1 การอันเดอร์วอลเล่ย์บอล

ลักษณะท่าทางเตรียมเล่นบอลของผู้เล่นมีลักษณะดังนี้

1. หงายมือทั้งสองข้าง

2. เอามือหนึ่งไปวางช้อนทับอีกมือหนึ่ง

3.รวบมือให้นิ้วหัวแม่มือชิดติดกัน มัด

4. ใช้มือใดมือหนึ่งกำหมัด

5. ใช้อีกมือหนึ่งโอบหมัด

6. ให้นิ้วหัวแม่มือทั้งสองชิดติดกัน .กำมือ

7.กำมือทั้งสองข้าง

8.นำมือทั้งสองข้างมาชิดกัน

9.ให้นิ้วหัวแม่มือทั้งสองข้างเสมอกัน

ท่าการอันเดอร์

1. ยืนเท้าใดเท้าหนึ่งอยู่ข้างหน้าห่างกัน ประมาณ 1 ช่วงไหล่

2 ย่อเข่าลงให้หัวเข่าเลยปลายเท้าเล็กน้อยก้มลำตัวให้หัวไหล่อยู่ในแนวระดับของเข่า

3 ยกส้นเท้าขึ้นเล็กน้อย น้ำหนักตัวอยู่ที่ปลายเท้าทั้งสองข้าง ตรงบริเวณโคนหัวแม่เท้า ใต้ฝ่าเท้า

4 จับมือในท่าที่ถูกต้อง แขนทั้งสองเหยียดตึง ตามองที่ลูกบอล

ทักษะที่2 การส่ง ( เซ็ท )

การยกมือทั้งสองในการเซ็ต

1. ยกมือทั้งสองขึ้นประมาณหน้าผาก มือทั้งสองห่างจากใบหน้าประมาณ 1 กำมือ ( 10 เซนติเมตร)

2. กางนิ้วออก กางข้อศอกออกเล็กน้อย ข้อศอกอยู่ระดับเสมอไหล่หรือสูงกว่าเล็กน้อย กางนิ้วออกนิ้วงอเป็น 3เคลื่อนที่ไปที่ลูกบอลจะตกให้ลูกบอลอยู่เหนือศีรษะบริเวณหน้าผาก

4. ย่อเข่า ยกมือให้จุดสัมผัสบอลกับนิ้วมือห่างจากหน้าผาก 20 ซ.ม

ทักษะที 3การตบลูกวอลเลย์บอล

1. การวิ่งเคลื่อนที่เข้าหาจุด

2. เตรียมกระโดดห่างจากจุดที่ลูกบอลตกประมาณ 1 ฟุต

3. กระโดดเหวี่ยงแขนทั้งสองไปข้างหลัง น้ำหนักตัวไปข้างหลัง เข่างอ

4. เหวี่ยงแขนทั้งสองขึ้นข้างหน้า พร้อมกับถีบเท้าทั้งสองกระโดดลอยตัว ขึ้นตรง ๆ

5. แขนขวาเงื้อไปข้างหลัง งอแขนเล็กน้อย แบมือ ตามองดูบอลตลอดเวลา

6. จังหวะที่จะตบ ให้กดไหล่ซ้ายลง พร้อมกับตบลูกบอลให้แรงส่งจากข้อมือ ศอก ไหล่ และลำตัว

7. ลงสู่พื้นด้วยเท้าทั้งสองในลักษณะย่อตัว

ทักษะที่4 การเสิร์ฟลูกวอลเล่ย์บอล

การเสิร์ฟเป็นการรุกวิธีหนึ่งการแข่งขันจะเริ่มจากการเสิร์ฟเสมอ ลูกเสิร์ฟที่มีพลังและมีประสิทธิภาพ สามารถ ข่มคู่แข่งขันและเชิงความเป็นผู้คุมเกมการเล่นได้ด้วย จุดประสงค์ของการเสิร์ฟอยู่ที่การทำคะแนนโดยตรงทำลายยุทธวิธีการรุกของฝ่ายตรงข้ามลดภาระการตั้งรับของฝ่ายตน สร้างโอกาสที่ได้เปรียบในการตอบโต้ลูกเสิร์ฟที่ดีสามารถทำความหนักใจให้ฝ่ายตรงข้ามอันเป็นการทำลายขวัญและจิตใจของคู่แข่งขันทำให้เกิดความรวนเร ขาดความสัมพันธ์ในการรุกได้ทางหนึ่งด้วย ผู้เล่นจึงควรหาความชำนาญ โดยการฝึกหัดเสิร์ฟด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งที่เหมาะสมและดีที่สุด หรือตามความถนัดของผู้เล่นแต่ละคน

หลักสำคัญในการเสิร์ฟ มีดังนี้ ท่าทางในการเสิร์ฟ

1. ตำแหน่งการยืน

2. การโยนลูกบอล

3. การเหวี่ยงแขน 

4. จุดที่มือกระทบลูกบอล ท่าทางในการเสิร์ฟ ก่อนที่ผู้เล่นจะเริ่มทำการเสิร์ฟต้องรู้ตัวเองว่าตนเองถนัดเสิร์ฟท่าทางแบบใดตามที่ได้ฝึกฝนมา ถ้าเคยฝึกฝน หรือถนัดเสิร์ฟลูกท่าทางแบบใดต้องเสิร์ฟลูกตามแบบนั้นตลอดการแข่งขัน เพราการเปลี่ยนท่าทางการเสิร์ฟบ่อย ๆ ย่อมทำให้ประสิทธิภาพการเสิร์ฟเสียไป ตำแหน่งการยืน ก่อนที่จะเริ่มเสิร์ฟทุกครั้ง ผู้เล่นต้องยืนตามจุดหรือตำแหน่งที่เคยฝึกซ้อมมา มีผู้เล่นจำนวนมากที่ขาดความสังเกตในเรื่องนี้พอจับลูกบอลเข้ามายืนในเขตเสิร์ฟก็เสิร์ฟลูกไปตามใจตนเอง การยืนห่างจากเส้นหลังใกล้หรือไกลเพียงใด ยืนห่างจากมุมสนามมากน้อยเพียงใด ก็ต้องยืนที่จุดนั้นตลอดทุกครั้งที่ทำการเสิร์ฟ เพราะจะทำให้ความแรงความเร็วและทิศทางของลูกบอลเป็นไปตามเป้าหมายที่ต้องการและทำให้การเสิร์ฟมีผลเสียน้อยด้วย การโยนลูกบอล ความสูงขณะโยนลูกบอลขึ้นต้องสม่ำเสมอ เช่น ความสูงจากมือที่โยน ประมาณ 3 – 4 ช่วงของลูกบอล ก็จะต้องโยนลูกบอลให้มีความสูงเช่นนี้ตลอดไปเพราะการโยนลูกสูงบ้างต่ำบ้าง ทำให้แรงที่ใช้ตีและทิศทางของลูกขาดความแม่นยำ นอกจากนี้การโยนลูกใกล้ตัว ห่างตัวบ้าง เอียงไปซ้ายบ้างขวาบ้าง ก็ย่อมมีผลต่อการตีลูกบอลด้วย การเหวี่ยงแขน การเสิร์ฟให้ลูกบอลพุ่งไปตามทิศทางและมีความแรงตามที่ต้องการขึ้นอยู่กับการเหวี่ยงแขนด้วย ผู้เสิร์ฟเคยเหวี่ยงแขนในลักษณะใด มือห่างจากลูกบอลเท่าไรจะต้องทำอย่างนั้นทุกครั้งที่เสิร์ฟ จึงต้องฝึกฝนการเหวี่ยงแขนให้คล้ายกับเครื่องจักรที่มีจังหวะการทำงานอย่างสม่ำเสมอ จุดที่มือกระทบลูกบอล ลักษณะของมือและจุดที่มือกระทบลูกบอลต้องเหมือนกันทุกครั้งที่ตีลูกบอลในท่านั้น ๆ ด้วย เช่น การแบมือตีด้านหลังตรงส่วนกึ่งกลางของลูกบอล ก็ ต้องทำในลักษณะเช่นนี้ตลอดทุกลูกที่เสิร์ฟ เพราะการออกแรงและจุดที่ตีลูกบอลแตกต่างกันก็ยอมทำให้ทิศทางของลูกบอลที่พุ่งออกไปแตกต่างกันด้วย

ลักษณะของการเสิร์ฟ การเสิร์ฟโดยทั่วไปแบ่งออกเป็น 2 ลักษณะใหญ่ ๆ คือ

1. การเสิร์ฟลูกมือล่าง

2. การเสิร์ฟลูกมือบน

ทักษะที5.การสกัดกั้น ( ป้องกันการตบ ) 

1. ยืนแยกเท้าออกประมาณ 1 ช่วงไหล่

2. มือทั้งสองยกขึ้นกางฝ่ามือออก

3. งอเข่าเล็กน้อย

4. ศีรษะตั้งตรงมองไปข้างหน้า 5. กระโดดขึ้นเพื่อสกัดกั้นลูกตบของฝ่ายตรงข้าม

https://wongsakon04.wordpress.com/117-2/

เทคนิคการเล่นบาสเก็ตบอล

เทคนิคการเล่นบาสเก็ตบอล

ทำอย่างไรให้ลอยตัวในอากาศได้นานและกระโดดได้สูง

มีขอแนะนำในสิ่งที่เหมาะกับสภาพนักกีฬาในบ้านเรานะครับวิธีง่ายๆก็คือ การวิ่งเพื่อความอดทนโดยวิ่งรอบสนามอย่างน้อย 4 รอบ(1,600 เมตร) อย่างน้อย ประมาณ 1 เดือน แล้วจึงค่อยเพิ่มความเร็วโดยการวิ่งระยะสั้น สลับกับการวิ่งระยะยาว ต่อมาในเดือนที่ 2 เดือนที่ 3 ควรเน้นหนักในการฝึกการกระโดด ดังนี้ 
1.กระโดดข้ามกล่องกระดาษซึ่งมีความสูงประมาณ 1 ฟุต กว้าง 1 ฟุต กระโดดเท้าคู่ไปทางด้านข้าง ซ้ายที ขวาที
2.กระโดดยกเข่าแตะอก
3.กระโดดยกส้นเท้าแตะก้น
4.กระโดดข้ามกล่องกระดาษ 4 กล่องซึ่งวางเรียงกัน โดยแต่ละกล่องห่างกัน 2 ฟุต กระโดดเท้าคู่ข้ามทีละกล่องอย่างต่อเนื่อง
5.กระโดดเอามือแตะขอบแป้นบาส
6.กระโดดอยู่กับที่อย่างต่อเนื่องไม่ต่ำกว่า 20 ครั้ง พยายามเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ เน้นการถีบตัวกระโดดให้สูงขึ้น
แต่มีข้อแนะนำวิธีการกระโดด เพราะเห็นนักกีฬาจำนวนมากที่บาดเจ็บหัวเข่า เนื่องจากกระโดด ไม่ถูกวิธี โดยการกระโดดที่ถูกวิธีนั้นจะต้องย่อตัวทั้งก่อนกระโดด และหลังการกระโดดขึ้นไปแล้ว 
เมื่อปลายเท้าแตะพื้นจะต้องย่อตัวพร้อมทั้งเหยียบพื้นเต็มเท้า ก่อนการกระโดดจะต้องย่อตัวลง (ย่อตัวนะครับไม่ใช้ก้มตัว) เขย่งส้นเท้าขึ้น จิกปลายเท้าให้แน่นแล้วถีบ ตัวขึ้นไป 
เมื่อลงสู่พื้นก็ใช้ปลายเท้าลงจึงตามด้วยส้นเท้าแล้วย่อตัว อย่าใช้ส้นเท้าลงก่อนปลายเท้าเพราะจะทำให้น้ำหนักทั้งตัว ลงที่ส้นเท้าจะเจ็บส้นเท้าและอาจเป็นรอยช้ำ 
เมื่อเหยียบพื้นเต็มเท้า ให้ทิ้งตัวย่อลงอย่ายืนตัวแข็ง เพราะจะทำให้หัวเข่ารับน้ำหนัก และบาดเจ็บที่หัวเข่าได เมื่อฝึกทุกอย่างแล้วให้สลับฝึกทุกวันเช่น วิ่งระยะยาว วิ่งเร็ว กระโดด ความคล่องตัว 
ทำเป็นประจำคุณก็จะสามารถกระโดดได้สูงและลอยตัวในอากาศ ได้นานกว่าเดิมแน่นอน

ทำอย่างไรจึงยืนป้องกันได้ดี

การยืนป้องกันจะต้องอยู่ในท่าย่อตัวหรือท่าสมดุล ยืนเต็มฝ่าเท้า น้ำหนักอยู่กึ่งกลางฝ่าเท้าทั้งสองข้างและให้มี ความรู้สึกว่าน้ำหนักส่วนใหญ่จะอยู่ที่ก้นคล้ายกับว่าเรานั่งบนเก้าอี้ 
เมื่ออยู่ในท่าย่อขณะป้องกันจะต้องมองไปที่ท้องของผู้ถือางจากผู้ถือบอล 1 ช่วงแขน ห้ามมองที่ตาหรือบอลเด็ดขาด(เพราะอาจโดนหลอกเอาง่ายๆ) 
บอลจะเคลื่อนไปได้ด้วยมือโยกไปมา แต่ถ้าร่างกายเคลื่อนจะต้องมีการเคลื่อนไหวทั้งลำตัว ดังนั้นท้องจะต้องเคลื่อนไปด้วย ถ้าท้องเคลื่อนจึงค่อยเคลื่อนไปตามทิศทาง ที่ท้องเคลื่อนไป

ทำอย่างไรให้เลี้ยงบอลได้คล่อง

สิ่งแรกที่จะทำให้เราเลี้ยงบอลคล่องแคล่วว่องไว จนกระทั่งสามารถหลบหลีกการป้องกันของคู่แข่งขัน คือ “การจัดลักษณะท่าทางที่ถูกต้อง” 
ท่าทางที่ถูกต้องจะต้องอยู่ในท่าย่อตัว หรือถ้าจะพูดให้เกิดภาพที่ชัดเจนคือท่า “นั่งเก้าอี้” ถ้าถนัดมือขวาให้ใช้เท้าซ้ายอยู่เหนือเท้าขวา 
ช่องว่างระหว่างเท้ากว้างกว่าหัวไหล่ เท้าซ้ายคล่มบังบอลทำมุมประมาณ 45 องศา กับเท้าขวา (ทิศทางที่จะเลี้ยงไปถือว่าเป็นมุม 90 องศา กับลำตัวที่ยืนตรง เท้าซ้ายทำมุม 45 องศา กับด้านขวาของลำตัว) 
ในขณะที่หัวไหล่ทำมุมประมาณ 25 องศา ยกแขนซ่ายขึ้นในขณะที่เลี้ยงบอลช้าหรือขณะที่มีผู้ป้องกันจะเข้ามาแย่งบอล 
เมื่ออยู่ในลักษณะท่าทางที่ถูกต้อง ผู้ป้องกันจะไม่สามารถแย่งบอลได้ ถ้าผู้ป้องกันเข้ามาทางด้านขวามือ ผู้เลี้ยงจะหมุนตัวกลับเปลี่ยนทิศทางไปด้านซ้ายมือ 
โดยเปลี่ยนเลี้ยงบอลด้วยมือซ้ายและยกมือขวาขึ้นมาบังด้านหน้าไว้ ฝึกการเปลี่ยนทิศทางการพาบอล
เช่น เปลี่ยนจากขวาไปซ้ายด้านหน้า เปลี่ยนจากซ้ายไปขวาด้านหน้า เปลี่ยนโดยการหมุนตัว เปลี่ยนโดยารตวัดหลัง เปลี่ยนโดยลอดระหว่างขา
ฝึกเลี้ยงบอลทุกวันโดยการพยายามจับจังหวะการขึ้นลงของบอลให้มือควบคุมลูกบอลได้ตลอดเวลา เมื่อ ประมาทสั่งให้ทำอะไรมือก็ต้องทำได้เช่น
ให้ไปซ้ายมือก็ต้องพาบอลไปด้านซ้าย เป็นต้น อย่าลืมนะครับการที่จะเลี้ยงบอลคล่องต้องฝึกตามวิธีการที่ถูกต้องทุกวัน

http://www.tlcthai.com/sports/clip-vdo/3662/%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%AA%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%95%E0%B8%9A%E0%B8%AD%E0%B8%A5-%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%84%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%84%E0%B8%81%E0%B8%B2.html

เทคนิคการเล่นฟุตบอล

เทคนิคการเล่นฟุตบอล

แดเนียล แคปเปลลาโร่ คือผู้เล่นสตรีทฟุตบอล นักฟุตบอลอาชีพ และโค้ชผู้เชี่ยวชาญด้านทักษะ การเคลื่อนที่แบบตัวต่อตัว และทริกฟุตบอลต่างๆ ปัจจุบันเขาเล่นให้กับสโมสรฟุตซอลมิดเดิลสโบรห์ ในลีกฟุตซอลของเอฟเอ ประเทศอังกฤษ เขาเคยเล่นให้กับสโมสรฟุตซอลแคมบิโอ คับเบอร์ ในเอสเอฟแอล, ทีมชาติฟุตซอลชายของออสเตรเลีย, ทีมเวสเทิร์น ออสเตรเลีย ในการแข่งขัน เอฟเอฟเอ เนชั่นแนล, รายการ ‘SFL5’ ของสเตท ฟุตซอล ลีก ในศึกชิงถ้วยเอฟเอเอฟแอล, และทีมฟรีเมนเทิล มุยต้า คาลม่า ในการแข่งขันรายการต่างๆ ทั้งในระดับชาติและระดับรัฐ 

กีฬาสตรีทฟุตบอลเปิดโอกาสให้แคปเปลลาโร่ได้โชว์ทักษะของเขาและเตรียมความพร้อมสำหรับลงแข่งขันฟุตซอล กีฬาชนิดนี้พาเขาเดินทางไปรอบโลก เขาได้ลงเล่นที่ฮอลแลนด์ อาร์เจนตินา, สเปน, อเมริกา และประเทศล่าสุดคืออังกฤษ ประสบการณ์ที่เขาได้รับไม่สามารถประเมินค่าได้ ทักษะ เทคนิค และความสามารถของเขาประทับใจบริษัทเกมยักษ์ใหญ่ EA Sport ทำให้เกิดตัวละครลับที่มีชื่อว่า “D10” ซึ่งจำลองมาจากตัวแคปเปลลาโร่ในเกมสุดฮิต FIFA STREET 

คุณสามารถติดตามความเคลื่อนไหวของแคปเปลลาโร่ๆด้ทางอินสตาแกรม ทวิตเตอร์ และเฟสบุ๊คที่ @D10football

1) เกมหนึ่งต่อหนึ่ง

เป็นพื้นฐานของสตรีทฟุตบอลและเป็นเกมที่ดีที่สุดที่จะทดลองเทคนิคใหม่ๆ เพื่อค้นหาอะไรที่ใช้ได้ผลและอะไรที่ไม่น่าทำ การเล่นเกมหนึ่งต่อหนึ่งเป็นเครื่องชี้วัดที่ดที่สุดว่าคุณสามารถทำอะไรในเกมการแข่งขันจริงได้บ้าง และสิ่งที่คุณต้องการมีเพียงแค่เพื่อนหนึ่งคน ลูกฟุตบอลหนึ่งลูก และพื้นที่เล่น! ยิ่งคุณสามารถเล่นในเกมหนึ่งต่อหนึ่งได้ดีเท่าไหร่ คุณจะสามารถเล่นภายใต้สถานการณ์ที่กดดันได้ดีมากขึ้น หรือช่วงเวลาที่คุณพบว่าตัวเองยืนว่างอยู่คนเดียวในเกมและไม่มีทางเลือกในการจ่ายบอล ทั้งหมดอยู่ที่ความคิดสร้างสรรค์!   

2) การเดาะบอล (keepy-uppys)

ในความคิดของผม นี่คือเทคนิคที่ดีที่สุดในการพัฒนาการจับบอลแรกของคุณ การจับบอลแรกคือทุกสิ่งทุกอย่างของเกมสตรีทฟุตบอลและฟุตซอลเพราะคุณต้องเล่นในพื้นที่จำกัด เมื่อคุณได้บอล คุณต้องสามารถใช้เวลาอยู่กับบอลให้นานที่สุดและตัดสินใจว่าจะทำสิ่งใดต่อไป คุณจะสามารถจับบอลแรกได้อย่างนิ่มนวล คุณจะประหลาดใจเมื่อทำสิ่งนี้ได้จนเชี่ยวชาญในการควบคุมบอล และคุณสามารถพาบอลไปในทิศทางใดก็ได้ด้วยทักษะการจับบอลที่ยอดเยี่ยมที่สุด

3) การเล่นบอลบนพื้น

ในการเล่นสตรีทฟุตบอล การเล่นบอลบนพื้นคือวิธีที่ดีที่สุดในการเรียนรู้เทคนิคภายใต้ความกดดันที่ไม่มากเกินไป การเล่นบอลบนพื้นคือการผสมผสานการเคลื่อนที่ต่างๆ เข้าด้วยกัน ซึ่งทำให้ดูเหมือนว่า ‘จอมหลอกล่อ’ กำลังเต้นรำกับลูกฟุตบอล แท้ที่จริงแล้ว คุณไม่ได้ใช้เทคนิคมากถึง 5 หรือ 6 อย่างในเกมการแข่งขันหนึ่งนัด อย่างไรก็ตาม คุณอาจจะใช้เทคนิคสองหรือสามอย่างเพื่อหลอกล่อกองหลัง และถ้าหากคุณผ่านการฝึกมาแล้ว คุจะพบว่าการใช้งานเทคนิคเพียงแค่เล็กน้อยในการเผชิญหน้ากับกองหลังภายใต้สถานการณ์ที่กดดันกลับกลายเป็นเรื่องง่าย ความกดดันเพียงเล็กน้อยในการฝึกซ้อมเกิดจากการคิดล่วงหน้าและการพยายามใช้เทคนิคเพื่อเลี้ยงบอลอย่างต่อเนื่อง ไม่ได้เกิดจากการโฟกัสที่เทคนิคซึ่งคุณกำลังใช้อยู่   

4) ฟุตบอลเทนนิส

คล้ายกับ ‘การเดาะบอล’ ฟุตบอลเทนนิสเป็นวิธีการพัฒนาการจับบอลแรกและความสามารถในการผ่านบอลที่ใช้ได้ผลเป็นอย่างดี การเล่นฟุตบอลเทนนิสช่วยเสริมความมั่นใจให้คุณในการเล่นลูกวอลเล่ย์ การทำชิ่งจังหวะเดียวด้วยหน้าอก หัวเข่า ไหล่ และศีรษะ สิ่งนี้จะช่วยให้คุณพัฒนาการจับบอลที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ควรฝึกเล่นฟุตบอลเทนนิสเป็นกลุ่มกับเพื่อนร่วมทีม หรือฝึกแบบหนึ่งต่อหนึ่งโดยเดาะบอลข้ามโต๊ะ เตียงผ้าใบ หรือม้านั่ง อย่างไรก็ตาม หากคุณไม่สามารถหาคู่ฝึกซ้อมได้ กำแพงก็เป็นตัวเลือกที่ดี!  

5) เกมการแข่งขัน

เมื่อคุณต้องการนำทักษะทั้งหมดที่กล่าวมาแล้วมาฝึกฝน ไม่มีวิธีใดที่คุณจะได้โชว์ความสามารถของคุณ การเคลื่อนที่ และการทดลองสิ่งใหม่ๆ ได้ดีไปกว่าเกมการแข่งขัน ยิ่งคุณได้ลงเล่นมากเท่าไหร่ คุณจะมีความเข้าใจในเกมมากขึ้น การตัดสินใจจะกลายเป็นเรื่องง่ายรวมไปถึงกการใช้ทักษะต่างๆ ของคุณ ผู้เล่นสตรีทฟุตบอลที่ดีต้องผ่านการลงเล่นอย่างโชกโชน และสามารถเล่นได้ในทุกพื้นผิวไม่ว่าจะเป็นถนนแคบๆ ถนนใหญ่ คอร์ท หรือสนามหญ้า การเล่นบนพื้นผิวที่แตกต่างกันจะช่วยพัฒนาเทคนิคของคุณให้ดียิ่งขึ้น

อ้างอิง  http://www.fourfourtwo.com/th/features/5-andab-withiiphathnaaethkhnikhstriithfutblkhngkhun

เเนะนำตัว

ชื่อนายธีรภัทร  กลิ่นกำเนิด
อายุ  17  ปี
ชื่อเล่น  ธีร์
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6
โรงเรียนตราดสรรเสริญวิทยาคม
คติประจำใจ  เหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทน  
งานอดิเรก เล่นกีฬา ออกกำลังกาย
ความสามารถพิเศษ  เล่นดนตรี เล่นกีฬา